معنی کپ آمدن

کپ آمدن. [ک َ م َ دَ] (مص مرکب) در تداول عامه، حال مرغی است که می خواهد بچه بگذارد. (جمالزاده، یکی بود یکی نبود) (فرهنگ فارسی معین).

کپ. [ک ُ] (اِ) نامی که در رودسر و دیلمان لاهیجان به زیرفون دهند. (یادداشت مؤلف). یکی ازگونه های زیزفون که در جنگلهای سواحل بحر خزر فراوان می روید. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به زیرفون شود.

کپ. [ک ُ] (اِ) دهن باشد و به عربی فم گویند. (برهان). دهان. (فرهنگ فارسی معین) (ناظم الاطباء). فم. (فرهنگ فارسی معین):
من دهان پیش توکنم پر باد
تا زنی بر کپم تو زابگرا.
رودکی.
گفتم آن زلف و کپت گیرم در دست بگفت
ارفع الدرهم خذ منه عناقیدرطب.
سنائی.
از لجاج خویشتن بنشسته ای
اندرین پستی لپ و کپ بسته ای.
مولوی.
|| بیرون و اندرون دهن را نیز گفته اند چه درهر جا که «برکپ » نویسند اراده ٔ بیرون دهن باشد و هرجا که «درکپ » نویسند مراد اندرون دهن و معرب آن قب باشد. (برهان) (از آنندراج). لپ یعنی طرف درون دهان. (از آنندراج). قنب (در تداول مردم قزوین). و رجوع به گپ شود.

کپ. [ک ُ] (اِ) به زبان شیرازی قرابه ٔ بزرگ شیشه ای را گویند و کوچک را کبچه گویند. (آنندراج). قسمی شیشه ٔ بسیار بزرگ برای شراب و سرکه وآب غوره و امثال آن. شیشه های بزرگ قرابه بخصوص پوشال گرفته. (یادداشت مؤلف). شیشه ٔ ته پهن و دهان باریک که در آن شراب و سرکه و سرکنگبین و نظایر آن ریزند. (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمالزاده). || در تداول مردم قزوین خمره. قسمی خمره. (یادداشت مؤلف).

(کَ مَ دَ) (مص ل.) (عا.) حال مرغی است که می خواهد بچه بگذارد.

(کَ) (اِ.) بیرون و اندرون دهان.

حال مرغ است در موقعی که می خواهد بچه بگذارد

حال مرغ است در موقعی که می خواهد بچه بگذارد.

فنجان قهوه

(مصدر) حال مرغی است که میخواهد بچه بگذارد (یکی بود یکی نبود)

(اسم) یکی از گونه های زیز فون که در جنگلها ی سواحل بحر خزر فراوان میروید.

حال مرغ است در موقعی که می خواهد بچه بگذارد.

دهان: از لجاج خویشتن بنشسته‌ای / اندراین پستی لپ و ‌کپ بسته‌ای (مولوی: لغت‌نامه: کپ)،

ظرف شیشه‌ای بزرگ و دهان‌تنگ برای سرکه، آب‌غوره، یا شراب، غرابه،

دهان، دهن، فم

117